ΑΣΕ-ΟΤΕ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΟΤΕ, ΑΣΕ-ΟΤΕ.
Οι εργατοπατέρες θα πληρώσουν
Συνέντευξη του Σταύρου Φασάκη στον Λεωνίδα Βατικιώτη
— Για ποιο λόγο η Αγωνιστική Συσπείρωση Εργαζομένων κατήγγειλε την απόφαση του Οργανισμού να δώσει επιπλέον αυξήσεις σε όλο σχεδόν το προσωπικό του ΟΤΕ;
— Η Αγωνιστική Συσπείρωση Εργαζομένων, από την ίδρυσή της το 1985 μέχρι σήμερα, είναι κατά των πριμ, των μπόνους και εναντίον κάθε μορφής πρόσθετης αμοιβής πέραν των μισθών. Τέτοιου είδους παροχές, όπου και αν εφαρμόστηκαν, στο δημόσιο ή στον ιδιωτικό τομέα, στην Ελλάδα ή στο εξωτερικό, είχαν ως αποτέλεσμα την εντατικοποίηση της εργασίας και την κατάργηση των ωραρίων και των σταθερών μισθών. Το τραγικότερο δε, είναι ότι τέτοιου είδους συστήματα αμοιβών θρυμματίζουν τη συναδελφικότητα και τη συνοχή της εργατικής τάξης, γιατί πάντα δίνονται εν κρυπτώ. Έτσι, υπονομεύουν την ανάπτυξη του εργατικού κινήματος και καταργούν τη δυνατότητα των ενιαίων αγώνων και στον ΟΤΕ, αυτήν τη στιγμή, το σύστημα των πριμ διασπά το προσωπικό για να περάσει το σχέδιο της πλήρους ιδιωτικοποίησής του και του ξεπουλήματός του στους Aμερικανούς.
Εμείς παλεύουμε για να παίρνουμε από μία σταθερή δουλειά έναν αξιοπρεπή μισθό, με τον οποίο να μπορούμε να ζούμε την οικογένειά μας και να μην αναγκαζόμαστε να κάνουμε δεύτερη και τρίτη δουλειά ή να υπερβαίνουμε το ωράριο.
— Η ΠΑΣΚΕ και η ΔΑΚΕ γιατί αντέδρασαν τόσο επιθετικά στην κίνησή σας να δημοσιοποιήσετε τη λίστα με τα μπόνους και έφτασαν στο σημείο να σας καθαιρέσουν από τη διοίκηση της Πανελλήνιας Ένωσης Τεχνικών;
— Η επιθετική στάση που υιοθέτησαν απέναντί μας ήταν αποτέλεσμα του γιουχαϊσματος που δέχτηκαν από τον κόσμο. Η κατακραυγή που συνάντησαν από το προσωπικό όλοι αυτοί οι συνδικαλιστές ή καλύτερα αρχιτέκτονες και στυλοβάτες της πολιτικής των πριμ, όπως τους χαρακτηρίζουμε, δεν είχε προηγούμενο. Με την κίνηση που κάναμε όλοι οι εργαζόμενοι κατάλαβαν ότι η συνδικαλιστική γραφειοκρατία όχι απλά έχει τεράστια ευθύνη αλλά είναι και συνένοχη για τη σημερινή εισοδηματική πολιτική και τη φτώχεια μας. Αυτοί οι συνδικαλιστές σχεδίασαν την πολιτική των πρόσθετων αμοιβών και αυτοί εξακολουθούν να τη στηρίζουν μέχρι σήμερα. Όταν ο κόσμος είδε τη λίστα με τα μπόνους, εξερράγη. Κατάλαβε ότι δεν υπάρχει κανένα συγκεκριμένο κριτήριο. Ακόμη και αυτό που επικαλούνται οι ίδιοι. Οι κουμπαριές, τα κολλητηλίκια και τα κομματικά βύσματα πήραν και έδωσαν εκατομμύρια.
Το πρόβλημα προφανώς δεν έγκειται στα “αξιοκρατικά κριτήρια”. Η πρόταση της Αγωνιστικής Συσπείρωσης Εργαζομένων που έγινε πριν ένα χρόνο στο συνέδριο της ΠΕΤ αλλά και της ΟΜΕ ΟΤΕ ήταν σαφής: μοίρασμα των επιπλέον αυτών ποσών σε όλους τους συναδέλφους εξίσου μέσα από τη Συλλογική Σύμβαση Εργασίας. Αυτή ήταν η πρότασή μας, που απορρίφθηκε πανηγυρικά από τις παρατάξεις της ΠΑΣΚΕ, της ΔΑΚΕ αλλά και της Αγωνιστικής Συνεργασίας, που πρόσκειται στον Συνασπισμό.
Αφορμή λοιπόν ήταν ότι ξεσκεπάστηκε η βρόμικη στάση τους και έπρεπε να λογοδοτήσουν σε χιλιάδες εξοργισμένους εργαζομένους. Αιτία όμως της καθαίρεσης μου είναι η συνεχής, επίμονη και ασυμβίβαστη αγωνιστική στάση της παράταξής μας όλα αυτά τα χρόνια, που σπάει τους μηχανισμούς οι οποίοι νέμονται εκατοντάδες εκατομμύρια από τον ΟΤΕ, μέσω των εργολαβιών, του δουλεμπορίου και των προμηθειών.
Ενδεικτικό στοιχείο του πολιτικού μένους που έχουν εναντίον μας είναι ότι την Πέμπτη το πρωί έγινε πρόταση από τον αρχηγό της ΔΑΚΕ και γραμματέα του σωματείου μας για διαγραφή μου από το σωματείο! Η διατύπωση που επελέγη ήταν πως αν συνεχίσω τον ολισθηρό δρόμο που έχω πάρει το σωματείο θα είναι υποχρεωμένο να περάσει στην επίθεση!
Φανταστείτε με πόσα νήματα όλοι αυτοί οι άνθρωποι είναι δεμένοι με τη Διοίκηση και τον Μανασή!
— Θεωρείτε ότι η κίνησή τους συνδέεται με τον ίδιο το Μανασή και τη Διοίκηση του ΟΤΕ;
— Να σας αναφέρω μόνο ότι ο πρώτος που με είχε απειλήσει, και δεν στρεφόταν φυσικά απέναντι στο πρόσωπό μου αλλά απέναντι στην παράταξή μας, ήταν ο ίδιος ο Μανασής. Στο ίδιο το συνέδριο της ΠΕΤ – ΟΤΕ είχε πει ότι υπονομεύω τον ΟΤΕ και δεν αντέδρασε κανένας. Μόνο οι δέκα σύνεδροι της ΑΣΕ πετάχτηκαν και τον έβρισαν και αναγκάστηκε να το πάρει πίσω. Το ίδιο είχε κάνει και μέσα στο Διοικητικό Συμβούλιο του ΟΤΕ. Η σύνδεσή τους βέβαια φαίνεται και από άλλα γεγονότα. Σε στέλεχος του ΟΤΕ έχει ασκηθεί δίωξη με αφορμή τις εργολαβίες και το απόρρητο. Όλοι οι συνδικαλιστές θα είμαστε στο δικαστήριο. Η διαφορά είναι πως εμείς είμαστε μάρτυρες κατηγορίας, ενώ ο πρόεδρος του σωματείου, ο Παναγόπουλος, ο γραμματέας και ένα μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου θα είναι μάρτυρες υπεράσπισης!
— Πώς αντέδρασαν οι εργαζόμενοι απέναντι στην απόφαση της Διοίκησης της ΠΕΤ ΟΤΕ;
— Θα αναφερθώ μόνο σε γεγονότα. Η τεχνική περιοχή Αλυσίδας απαίτησε να πάει εκεί η Διοίκηση να τους ενημερώσει. Η ΔΑΚΕ Λακωνίας έβγαλε απόφαση που αναφέρει ότι διαφωνεί με την πολιτική των πριμ. Η τοπική Διοικούσα Χαλκίδας αντιδρά και έβγαλε ανακοίνωση ιδιαίτερα καυστική. Η τοπική Διοικούσα Αρτας έβγαλε ανακοίνωση που λέει να ανακληθεί η απόφαση και να επανέλθει ο Φασάκης στη Διοίκηση. Δεκάδες υπογραφές έχουν συγκεντρωθεί από το Σύλλογο Ραδιοτηλεγραφητών, από το Κέντρο Πατησίων, το Κέντρο του Νέου Κόσμου, τη Ραφήνα, το Αιγάλεω, το Περιστέρι, την Αγία Παρασκευή, το Ψυχικό, την Παιανία, το Mαρκόπουλο, το Pέθυμνο, τα Τρίκαλα κ.ά. Ένας συνάδελφος μάλιστα, με επιστολή που απέστειλε, διακόπτει κάθε συνεργασία με την παράταξή του, την Αγωνιστική Συνεργασία, που στήριξε την καθαίρεση, αναφέροντας τα εξής: “Πιστεύω ότι αν αυτό το κάνουν και άλλοι συνάδελφοι θα σταματήσει το αλισβερίσι με την εξουσία…”.
Θα πληρώσουν πολύ ακριβά την απόφασή τους να γυρίσουν το εργατικό κίνημα στη δεκαετία του ’50 και την εποχή των Mακρήδων και Θεοδώρων!
Το σκάνδαλο που δημιουργήθηκε πήρε τέτοια έκταση, που κατατέθηκε ακόμη και ερώτηση στη Βουλή!
ΕΠΑΦΗ ΜΕ ΤΟΥΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ
— Οι στρατηγικές επιλογές της κυβέρνησης και το γενικότερο κλίμα των ημερών συνέβαλαν στην επιθετική στάση των εργοδοτικών παρατάξεων;
— Η καθαίρεσή μου είναι ένα σύμπτωμα, το αποτέλεσμα αν θέλετε της πολιτικής του Σημίτη. Είναι το αποτέλεσμα του αυταρχισμού και της καταστολής που αναδύεται από παντού και συμπυκνώνεται στη ρήση του Μπους “όποιος δεν είναι μαζί μας είναι εναντίον μας”. Και ο Σημίτης το ίδιο κάνει. Γι’ αυτόν το λόγο αναβαθμίζει το Συνδικαλιστικό και το Φοιτητικό Τμήμα της Ασφάλειας, γι’ αυτόν το λόγο έχει τα ΜΑΤ με το όπλο παρά πόδας στα Τέμπη, για τον ίδιο λόγο, τέλος, οι μόνες προσλήψεις που γίνονται είναι στην Αστυνομία. Η κυβέρνηση του Σημίτη και τα ανδράποδα της συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας βλέπουν τη δυνατότητα ανάπτυξης αγώνων που γεννάει η εποχή μας και θέλουν να την τσακίσουν. Σημειώστε ότι αυτό συμβαίνει στην ΠET OTE, ένα πρωτοβάθμιο σωματείο με 8.500 μέλη, πανελλαδική κάλυψη και με μια ιστορία προσφοράς στους κοινωνικούς αγώνες. Στην ΠETOTE ήταν πρόεδρος ο Δημοσθένης Γεωργίου, που εκτελέστηκε από το καθεστώς στις 27 Σεπτεμβρίου 1942 για τη συνδικαλιστική του δράση.
Aλλά ας μην εστιάζουμε μόνο στην ΠΕΤ ΟΤΕ. Το ίδιο έκαναν οι εργοδοτικοί συνδικαλιστές και στην Αλφα Μπανκ, προτείνοντας τη διαγραφή από το σωματείο ενός αγωνιστή συνδικαλιστή την εβδομάδα που πέρασε.
Η ουσία είναι ότι απέναντι σε αυτήν τη λαίλαπα, αν δεν αντιδράσουν οι ίδιοι οι εργαζόμενοι, σύσσωμες οι ταξικές δυνάμεις αλλά ακόμα και η ίδια η ΓΣΕΕ ή το ΕΚΑ αν δεν τους βάλουν ένα χαλινάρι, τότε αυτά τα φαινόμενα θα γίνουν καθημερινή πραγματικότητα σε λίγο καιρό και οι εργαζόμενοι θα χάσουν κάθε εκτίμηση που έχουν απέναντι στο συνδικαλισμό. Με αυτή την πρακτική τους κλαδεύουν το κλαδί πάνω στο οποίο κάθονται.
— Ο εργοδοτικός συνδικαλισμός βλέπουμε να βάζει στην άκρη τις ανοχές που είχε μέχρι στιγμής και να γίνεται επιθετικότερος. Οι ταξικές δυνάμεις στο εργατικό κίνημα τι είδους βήματα πρέπει να κάνουν στο εξής για να αντεπεξέλθουν στην επίθεση που γίνεται;
— Το χρέος των συνδικαλιστών της ριζοσπαστικής Αριστεράς είναι να έρθουν σε επαφή με τους ίδιους τους εργαζομένους. Να πολιτικοποιήσουν τον αγώνα τους και να καταδείξουν στην κοινωνία το μεσαίωνα που επέρχεται αν συνεχιστεί η σημερινή πολιτική της κυβέρνησης και της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Κρίσιμα ζητήματα σε αυτή την κατεύθυνση θεωρώ ότι είναι οι εργασιακές σχέσεις και το ασφαλιστικό. Με αυτόν τον τρόπο πιστεύω ότι κανένας δεν θα μπορεί να μας διώχνει όποτε νιώθει ότι απειλείται, δεν θα περάσουν συγκεκριμένα πολιτικά μέτρα που είναι στα σκαριά και θα ανοίξει ο δρόμος για την ανατροπή της σημερινής εκμεταλλευτικής κοινωνίας. Μόνο τότε οι βδέλες της συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας θα μπουν στη θέση τους.
