ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ!
Η ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΣΤΑ ΤΕΚ ΕΧΕΙ ΦΤΑΣΕΙ ΣΤΟ ΑΠΡΟΧΩΡΗΤΟ
Συναδέλφισσες, φοι:
Η κατάσταση για τους εργαζόμενους στα ΤΕΚ πράγματι έχει φτάσει στο απροχώρητο και δεν μπορεί να πάει άλλο.
Η έλλειψη σε προσωπικό είναι τεράστια και τα κενά της κατάπτυστης εθελουσίας δεν μπορούν να καλυφθούν με τα μπαλώματα των ενοικιαζόμενων συμβασιούχων μέσω της δουλεμπορικής ΟΤΕ – PLUS , ούτε με τα διάφορα «ΦΟΤΣ» που έχουν κατακλύσει τα ΤΕΚ.
Ιδιαίτερα εμφανή γίνονται τα προβλήματα στις συναδέλφισσες και στους συναδέλφους που εργάζονται στην απογευματινή βάρδια. ( Πολλά είναι τα ΤΕΚ στην Αττική και σε άλλες μεγάλες πόλεις που δύο μόνο άτομα καλούνται να κρατήσουν ανοιχτό ολόκληρο κατάστημα) .
Τα ασταθή ωράρια τα οποία ονομάζουμε ελαστικά τείνουν να παγιωθούν, αλλάζοντας τον τρόπο ζωής μας, αφαιρώντας ταυτόχρονα πολύτιμο από τον ελεύθερο χρόνο μας.
Η πληθώρα νέων υπηρεσιών, αντικειμένων κ.λ.π. έχει αυξηθεί κατακόρυφα.
Η γνωστή μέθοδος του μαστιγίου και του καρότου συνεχίζεται κανονικά με τα διάφορα πριμ, όπως και η στρατικοποίηση των εργαζομένων με τις στολές.
Η αλαζονική και αυταρχική συμπεριφορά της Διοίκησης ( Διευθυντών και Προϊσταμένων) που θεωρούν τον ΟΤΕ τσιφλίκι τους και τους εργαζόμενους δούλους τους, έχει πάρει ανεξέλεγκτες διαστάσεις, κάποιος θα πρέπει επιτέλους να τους μαζέψει και να τους υπενθυμίσει πως ο ΟΤΕ ανήκει σε όλους τους εργαζόμενους.
Το νοσηρό φαινόμενο που παρακολουθούμε τελευταία είναι πάνω από κάθε λογική. Από τη μία έχουμε αυταρχικές συμπεριφορές από προϊσταμένους που είναι ταυτόχρονα και συνδικαλιστές { θεέ μου φύλαξέ με από τους φίλους μου } και από την άλλη έχουμε επάρκεια ανίδεων προϊσταμένων που χωρίς να έχουν δουλέψει ποτέ στην πρώτη γραμμή, χωρίς γνώσεις θέσεων ευθύνης καλούνται σήμερα να ασκήσουν διοίκηση, αλλά δεν είναι ικανοί για προϊστάμενοι γιατί δεν γνωρίζουν το αντικείμενο (οι περισσότεροι από αυτούς γίνανε προϊστάμενοι για το επίδομα και τα πριμ ) και κρατάνε την καρέκλα μόνο και μόνο γι’ αυτό.
Τέλος η καθημερινά αυξανόμενη , πίεση…πίεση…πίεση….. σε συνδυασμό με την εντατικοποίηση της εργασίας έχει άμεσο αντίκτυπο στην υγιεινή και ασφάλεια των εργαζομένων η οποία παραβιάζεται καθημερινά και αν δεν ληφθούν άμεσα μέτρα υπάρχει κίνδυνος να θρηνήσουμε ακόμη και θύματα.(Τα ασθενοφόρα πηγαινοέρχονται ήδη στους χώρους εργασίας).
Συναδέλφισσες, φοι: Αν σήμερα κυριάρχησε αυτό το μοντέλο δεν είναι ότι έγινε αποδεχτό από τις κυρίαρχες παρατάξεις ΠΑΣΚΕ – ΔΑΚΕ αλλά και από τις λεγόμενες Αριστερές.
Το να ακολουθήσουν και τα άλλα όπως π.χ τα σπαστά ωράρια ( πρωί , απόγευμα κ.λ.π) είναι ζήτημα λίγου χρόνου.
Επειδή από την συνδικαλιστική ηγεσία του ΠΑΣΕ λύση στα προβλήματά μας δεν διαφαίνεται και καθημερινά θα βαδίζουμε από το κακό στο χειρότερο, (ήδη άνοιξε το ασφαλιστικό) , τα ερωτήματα τίθενται πλέον ανοιχτά και ξάστερα προς όλους τους απλούς εργαζόμενους πρώτης γραμμής.
–Θα συνεχίσουμε για πολύ ακόμη να ανεχόμαστε τέτοιες πολιτικές και τέτοιες τακτικές;
-Θα συνεχίσουμε να τα ανεχόμαστε όλα μέχρι τελικής πτώσεως;
-Ή θα Ανασυγκροτηθούμε , θα Αυτόοργανωθούμε και θα περάσουμε στην Αντεπίθεση;
Με αγωνιστικούς χαιρετισμούς
ΑΣΕ
Οκτώβριος 2007