ΠΑΣΕ-ΟΤΕ ΓΑΣ ΙΟΥΝΗΣ 2007
Τσιώτα Αμαλια ΑΣΕ
Συναδέλφισσες και συνάδελφοι καλημέρα.
Σ’ όλη την Ευρώπη οι κυβερνήσεις, οι πολιτικές και οι οικονομικές ελίτ επιμένουν στο μονόδρομο και στη γενίκευση της ελαστικής, ανασφαλούς, προσωρινής, ανασφάλιστης και κακοπληρωμένης εργασίας, οδηγώντας έτσι τις κοινωνίες σ’ ένα νέο εργασιακό μεσαίωνα.
Δεν χρειάζονται ούτε πολλές ούτε βαρύγδουπες αναλύσεις, αρκεί να ρίξουμε μια ματιά σε οποιοδήποτε εργασιακό χώρο.
Φυσικά δεν αποτελούν εξαίρεση ούτε οι εργασιακοί χώροι του ΟΤΕ πια.
ΠΟΣΩΝ ΕΙΔΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ ΕΧΟΥΜΕ ΣΤΑ ΤΕΚ;
Αν πάρουμε για παράδειγμα ένα ΤΕΚ θα βρούμε τουλάχιστον έξι ειδών εργασιακές σχέσεις:
Μόνιμοι, με αόριστη σύμβαση, με πρόσκαιρες συμβάσεις, ενοικιασμένοι, SHOP in the SHOP……και πάει λέγοντας.
Αυτά όλα όμως δεν έγιναν από τη μια μέρα στην άλλη, ή επειδή τα επέβαλε μονομερώς η εργοδοσία.
Είχαν τη συναίνεση της συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας χρονικά και λίγο πολύ οικουμενικά.
Η επαίσχυντη συμφωνία της εθελουσίας επισφράγισε αφενός μια πορεία δεκαετών τουλάχιστον υποχωρήσεων και άνοιξε ένα ταχύρρυθμο δρόμο για καταρράκωση όλων των εργασιακών μας δικαιωμάτων.
Έτσι φτάσαμε στην καταστρατήγηση του ΓΚΠ και το μέλλον προβλέπεται πολύ χειρότερο.
Μαζί με τις βασικές επιλογές των διοικήσεων του ΟΤΕ υπήρχε και η συναίνεση της ηγεσίας του ΠΑΣΕ – ΟΤΕ.
Πλειοψηφία και μειοψηφία έχουν αποδεχτεί και μοιραστεί άλλοι συνειδητά , άλλοι όχι, συγκεκριμένους ρόλους και τους ασκούν συνειδητά πολλά χρόνια τώρα.
ΤΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΑΥΤΩΝ ΤΩΝ ΕΠΙΛΟΓΩΝ ΕΙΝΑΙ ΕΜΦΑΝΗ
Για παράδειγμα:
Από τα κίνητρα, τις ομοιόμορφες στολές μέχρι τα ορθάδικα.
Για να μη θεωρηθούμε κακόπιστοι, θα μπορούσαν να μας πουν όσοι διαφωνούν με αυτή τη διαπίστωση, με ποιες θέσεις και ποια φιλοσοφική θεώρηση πορεύονται;
- Ναι ή όχι στα ορθάδικα και γιατί;
- Ναι ή όχι στη στολή και γιατί;
Πρέπει να υπάρχουν κίνητρα πωλήσεων, βάρδιες, ξεσκόνισμα του πελάτη, ας μου επιτραπεί αυτή η έκφραση, ναι ή όχι;
Τα αντεργατικά σχέδια για να περάσουν στους εργαζόμενους χρειάζονται και την υπογραφή των συνδικαλιστών.
Στο σημερινό καθεστώς της παγκοσμιοποίησης, στη Δύση αλλά και στην Ανατολή το μοντέλο παραμένει το ίδιο
Τη σύγχρονη θεώρηση του management που θέλει την επιχείρηση για να εξασφαλίσει τη βιωσιμότητα της να ικανοποιεί ΣΥΜΜΕΤΡΑ ΚΑΙ ΚΑΤ΄ ΙΣΟΜΟΙΡΙΑΝ τρεις περιοχές ευθύνης:
- Την κοινωνία (πελάτες)
- Τους μετόχους (επιχ/ση)
- Τους εργαζόμενους
Την έχουμε παραβλέψει!
Ικανοποιημένοι εργαζόμενοι, σημαίνει ικανοποιητικό αποτέλεσμα – άρα ευχαριστημένοι πελάτες, σημαίνει επιχείρηση με κέρδη, βιωσιμότητα και ικανοποιημένους μετόχους.
Σαφώς, αυτές οι «περιοχές ευθύνης» δεν είναι σε αρμονία αυτή τη στιγμή μεταξύ τους και είναι η δυσαρέσκεια των εργαζομένων εμφανής.
Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι η απόφαση για την τελευταία απεργία πάρθηκε ομόφωνα.
Αν σε κάτι μπορούσε να βοηθήσει αυτή η διαδικασία της ΓΑΣ θα ήταν να αναλύσουμε την κατάσταση που βρισκόμαστε, να δούμε τι θέλουμε και πως μπορεί να ανατραπεί.
Φοβόμαστε όμως ότι τέτοια διάθεση δεν υπάρχει.
Ποια είναι λοιπόν και ποια πρέπει να είναι τα αιτήματά μας;
- Ποιοι και γιατί παλεύουμε;
- Πόσοι απεργούμε;
- Πόσα ΤΕΚ κλείνουν στις απεργίες;
Γιατί έχουμε τέτοια μεγάλα ποσοστά απεργοσπασίας τα οποία δεν είναι σημερινά αλλά διαχρονικά;
Μήπως έχει να κάνει με τον εργοδοτικό συνδικαλισμό των προϊσταμένων αυτό;
Όσο δεχόμαστε συνδικαλιστές να είναι προϊστάμενοι , η απεργοσπασία θα είναι δεδομένη.
ΕΧΟΥΜΕ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ;
Μπορεί να χαραχτεί στρατηγική και τακτική και να έχουμε έστω μικρές νίκες αν δεν γραφτεί σαν κύριο σύνθημα του σωματείου μας ίσες αποδοχές για ίδια εργασία και σταθερές εργασιακές σχέσεις για όλους τους εργαζόμενους του ΟΤΕ;
Μπορεί να κλείνουμε τα μάτια μας σε μια κατάσταση που έχει δομηθεί από τη διοίκηση και συνδικαλιστική ηγεσία όπου π.χ. σε κάθε ΤΕΚ μοιράζονται τα κίνητρα πωλήσεων δύο – τρία άτομα και όλοι οι άλλοι μαζί και οι συμβασιούχοι αποκλείονται;
Αυτή η κατάσταση φυσικά και δεν μπορεί να πάει μακριά.
Η διοίκηση επισπεύδει και θα επισπεύσει τις εξελίξεις.
Το να ακολουθήσουν και τα άλλα όπως π.χ. τα σπαστά ωράρια (πρωί, απόγευμα κ.λ.π) είναι ζήτημα λίγου χρόνου.
Αν το συνδικαλιστικό κίνημα δεν ανασυγκροτηθεί και δεν εντάξει τη μαύρη εργασία στη σταθερή, αν δεν παλέψουμε για την ένταξη στη σταθερή εργασία και του τελευταίου ΦΟΤΣ, είναι σίγουρο ότι πολύ γρήγορα η μαύρη εργασία θα καταπιεί τη σταθερή.
Με την ίδια οπτική πρέπει να δούμε και τους συναδέλφους μας στα καταστήματα του Γερμανού και να πάψουμε να εθελοτυφλούμε.
Απαραίτητος όρος για να προχωρήσουμε, και θα ήταν ευχής έργο, έστω αυτή την απόφαση, να παίρναμε σε αυτό το συνέδριο, είναι να ανοίξουμε το σωματείο από αύριο σε όλους αυτούς τους εργαζόμενους.
Η επιμονή στην ίδια στρατηγική με προσχηματικούς διαλόγους στα όρια του εφικτού και του ρεαλισμού δεν εκφράζει τις σύγχρονες ανάγκες, ούτε αναπτύσσει τις δυνατότητες των εργαζομένων.
Η ΑΣΕ και από τον ΠΑΣΕ θα διαθέσει τις μικρές δυνάμεις της για τη χειραφέτηση τους και αντίσταση απέναντι στις στρατηγικές του κεφαλαίου και των υποστηρικτών του προκειμένου να ανατραπεί αυτή η πορεία.
Είναι εύλογο ότι και βέβαια δεν δίνουμε ψήφο εμπιστοσύνης στον απολογισμό σε μια ηγεσία που μας οδήγησε στην σημερινή κατάσταση.
Αύριο στο πρόγραμμα δράσης θα αναφερθούμε αναλυτικότερα στην στρατηγική που είναι αναγκαία να αναπτυχθεί από το συνδικαλιστικό κίνημα και από το σωματείο μας για την εργατική ανασυγκρότηση.
Σ’ ένα τέτοιο δρόμο καλούμε κάθε συνάδελφο και συναδέλφισσα.
Εμείς έναν δρόμο ξέρουμε.
Τον δρόμο της αντίστασης και του αγώνα.
Αυτό το δρόμο θα συνεχίσουμε.
Σας ευχαριστώ.