ΦΩΝΗ ΤΕΧΝΙΚΩΝ N-161 Σεπτέμβριος 95.

ΑΝΑΠΤΥΞΗ

Εκσυγχρονισμός και Εργατική Τάξη

Η προωθούμενη καπιταλιστική αναδιάρθρωση εντείνει και διαχωρισμούς και διαστρωματώσεις μέσα στην ίδια την εργατική τάξη, δημιουργώντας μαζί με την ίδια την οργάνωση της εργασίας πολυπλοκότητα και αντιφάσεις στην συμπεριφορά της.Η ίδια η καπιταλιστική αναδιάρθρωση σημαίνει μια πολλαπλή κινητικότητα τμημάτων της εργατικής τάξης,μια μεταβατική κατάσταση,μέχρι τη φάση της δυναμικής ισορροπίας της,που τροποποιεί συμπεριφορές,παρουσιάζει νέες αντιφάσεις,εμφανίζει νέα τμήματα και διαλύει άλλα.

H παραγωγική διαδικασία φτάνοντας στα άκρα, περνά μέσα από μια μοριακή κατάτμηση του αντικειμένου της εργασίας, μια υπερεξειδίκευση, τέτοια που το εργαστήρι παραγωγής σύντομα θα μοιάζει πύργος της Βαβέλ.

Σαν τέτοιες οριζόντιες και κάθετες διαφοροποιήσεις μέσα στην εργατική τάξη, θα μπορούσαμε να δούμε:

Α. Από την θέση στην εργασιακή διαδικασία.

–Ειδικευμένοι – ανειδίκευτοι – μαθητευόμενοι.

-Χειριστές μηχανημάτων εκτοπιζόμενης τεχνολογίας-νέας τεχνολογίας.

-Σε βαριές ανθυγιεινές εργασίες – σε καθαρές εργασίες.

-Σε γραμμή παραγωγής – σε συνεργεία με ομάδες εργασίας.

-Εργάτη τεχνίτη – εργάτη εισαγωγέα δεδομένων και παρατηρητή ηλεκτρονικού μηχανήματος.

Β. Από την ένταξη ή επανένταξη στην παραγωγική διαδικασία.

-Μόνιμοι – εποχιακοί – ορισμένου χρόνου

-Εργαζόμενοι – άνεργοι – μετεκπαιδευόμενοι

-Σταθεροί – περιφερόμενοι

-Ηλικιωμένοι (δύσκολα μετεκπαιδευόμενοι και επανεντάσσονται) – νέοι (εύκολα μετεκπαιδευόμενοι).

Γ. Από την μορφή του εισοδήματός του.

-Μισθός – μεροκάματο – δουλειά με το κομμάτι.

-Ασφαλισμένοι – ανασφάλιστοι – αυτοασφαλισμένοι.

-Με δεύτερη συμπληρωματική εργασία ή αγροτική απασχόληση – χωρίς δεύτερη συμπληρωματική εργασία.

-Με εξασφαλισμένη στέγη – χωρίς εξασφαλισμένη στέγη.

Δ. Από το φύλλο ή την εθνικότητα

-Ελληνες-αλοδαποί

-Ανδρες-γυναίκες-παιδιά.

Ε. Από το είδος του εργοδότη και της επιχείρησης.

–Δημόσιος τομέας – ιδιωτικός τομέας.

-Μεγάλες παραγωγικές μονάδες – μικρές μονάδες ή εργαστήρια (4-5 ατόμων).

-Μεταποίηση – κατασκευές – μεταφορές – υπηρεσίες.

-Σε μόνιμο τόπο εργασίας με σταθερή σύνθεση (εργοστάσιο) ή σε μεταβαλλόμενο τόπο και σύνθεση (εργοτάξια).

Μια τόσο σχηματιστική προσέγγιση της διαφορετικότητας και διαστρωμάτωσης οριζόντιας και κάθετης της εργατικής τάξης σε συνθήκες μάλιστα αναδιάρθρωσης που σημαίνει την αυξημένη κινητικότητα και μεταβολή από μια κατηγορία στην άλλη, είναι αρκετή για να δείξει τις δυσκολίες που δημιουργούνται σήμερα στην κατεύθυνση της ενιαιοποίησης, πολιτικοποίησης και οργάνωσης του αγώνα της εργατικής τάξης μέχρι του σημείου της επαναστατικοποίησής της.

ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΤΑΞΗ ΣΗΜΕΡΑ

Όμως η κατάσταση αυτή δεν μπορεί να συσκοτίσει τα βασικά χαρακτιριστικά και τα όρια της εργατικής τάξης. Απ΄όποιο σημείο κι αν ξεκινήσει μια περιπλάνηση μέσα στα διάφορα στρώματα και διαφοροποιημένα τμήματα της εργατικής τάξης, ο προσδιορισμός των τάξεων γίνεται:

-Από την θέση στον κοινωνικό καταμερισμό και την οργάνωση της εργασίας.

-Από την σχέση με τα μέσα παραγωγής.

-Από τον τρόπο και το ύψος του αποκτούμενου εισοδήματος.

Η κατάληξη θα είναι η ίδια.

Η εργατική τάξη παραμένει σαν τάξη, τα όριά της δεν διέρχονται μέσα σε άλλες ταξικές μερίδες.

Αν η εισαγωγή της πληροφορικής στην παραγωγική διαδικασία απαλλοτριώνει τη γνώση από τον ειδικευμένο τεχνίτη, τον εκτοπίζει από την παραγωγική διαδικασία και τον ξαναεντάσσει σαν εισαγωγέα δεδομένων στον Η/Υ του τηλεφων. Κέντρου και παρατηρητή με τον ίδιο τρόπο που η πληροφορική απαλλοτριώνει τη γνώση από τον τεχνικό επιστήμονα, την αντικειμενοποιεί σε πρόγραμμα και τον ξαναεντάσσει στην παραγωγική διαδικασία σαν αναλυτή-προγραμματιστή, δεν σημαίνει ότι και οι δύο τώρα είναι εργάτες επειδή κάθονται μπροστά σε μια οθόνη, ή ότι και οι δύο δεν είναι εργάτες ακριβώς για τον ίδιο λόγο!

Ο πρώτος παίζει ρόλο εκτελεστικό, εισάγει τα δεδομένα, παρατηρεί – ο ρυθμός δουλειάς του καθορίζεται από το πρόγραμμα – ο δεύτερος, μέσα στα πλαίσια που του δίνονται από το κεφάλαιο, καθορίζει το πρόγραμμα- καθορίζει τα δεδομένα που ο πρώτος πρέπει να εισάγει – επεμβαίνει στους ρυθμούς της εργασιακής διαδικασίας, τροποποιεί το πρόγραμμα σύμφωνα με άνωθεν κατευθύνσεις, καθορίζει ουσιαστικά τους ρυθμούς και την δραστηριότητα του πρώτου. Παίζει ρόλο εκτελεστικό ως προς τα ανώτερα κλιμάκια, αλλά και διευθυντικό-καθοριστικό ως προς τον πρώτο.

Οι οθόνες και τα προγράμματα δεν ανήκουν και στους δύο, μπορεί οι μισθοί τους να μην έχουν μεγάλη διαφορά, όμως η θέση τους στο κοινωνικό καταμερισμό και την κοινωνική οργάνωση της εργασίας είναι διαφορετική.

Ο ένας είναι εκτελεστικό όργανο. Ο άλλος είναι διευθυντικός-εποπτικός-καθοριστικός ως προς τον προηγούμενο.

Αυτό ακριβώς τους τροποποιεί την ταξική τους θέση.

Ο πρώτος μπορεί ν’αμφισβητήσει το σύστημα από την άποψη της αλλοτρίωσης που του επιβάλλει.

Ο δεύτερος εργάζεται μέσα στις κατευθύνσεις που του επιβάλλονται από το κεφάλαιο για την αλλοτρίωση του πρώτου. Αμφισβητεί το σύστημα από την σκοπιά του καλύτερου διαχειριστή και απαλλοτριωτή.

Ο πρώτος είναι εργάτης πληροφορικοποιημένης μονάδας. Ο δεύτερος ανήκει στη μισθωτή μερίδα της μικροαστικής τάξης. Το όριο της εργατικής τάξης απέναντί του είναι σαφές. Ο ίδιος, είναι εν δυνάμει ο νέος διευθυντής ολόκληρης της πτέρυγας και γιατί όχι και ολόκληρου του εργοστασίου αν τ`αφεντικά αντιληφθούν τις πραγματικές του ικανότητες και του δώσουν την ευκαιρία να δείξει τι αξίζει.

Ο δεύτερος είναι εν δυνάμει ένας από τους χιλιάδες διευθυντές της επιχείρησης στην κοινωνία χωρίς αφεντικά και χωρίς εκμετάλλευση και αλλοτρίωση.

Ο πρώτος μπορεί ν’απελευθερώσει τον εαυτό του και το δεύτερο μαζί.

Ο δεύτερος έχει καθήκον ν’αλλοτριώνει τον πρώτο μαζί με τον εαυτό του. Τους ενώνει μια οθόνη – τους χωρίζει μια άβυσσος.