Άρθρο του Σ. Φασάκη στην εφημερίδα ΠΡΙΝ 13-04-2001.

Μπορεί να ανατραπεί η παγκοσμιοποίηση;

Η επιτυχία των κινητοποιήσεων στο Σιατλ, Πράγα, Νίκαια, Χάγη, Νάπολη, Γκέτεμπορκ, Γένοβα ενάντια στο ΔΝΤ, του G8 και τον Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου έβαλαν στην ημερήσια διάταξη το ερώτημα, μπορεί να ανατραπεί η παγκοσμιοποίηση;

Είναι σαφές πλέον ότι πολλά κινήματα ενάντια στην παγκοσμιοποίηση, έχουν συνειδητοποιήσει την ανάγκη να εντάξουν τους αγώνες τους σε εθνικό επίπεδο στους αγώνες σε διεθνές επίπεδο.

Το κεφάλαιο έχει θωρακίσει με έναν ασφυκτικό ιδεολογικό κλοιό, την “δύναμη της αγοράς”, με την καθημερινή στήριξη σ’ όλη την γη από τους υμνητές της παγκοσμιοποίησης οικονομικούς συντάκτες, αρθρογράφους, καθηγητές, πολιτικούς και κυβερνήσεις.

Παρ’ όλο ότι αναγνωρίζουν πλέον κάποια ρήγματα όταν γράφει το ΤΑΙΜ 1^ος /2001 “τον οργανισμό τον “φτύνουν” από τη μια άκρη του πολιτικού φάσματος έως την άλλη”. Φοβούνται μήπως σπάσει ο αδύνατος κρίκος ορισμένων κυβερνήσεων κάτω από την λαϊκή πίεση. Το Business Week τον 11^ο /2000, συμπληρώνει “….τότε οι διαδηλώσεις στους δρόμους πιθανότατα θα επιβάλουν τους δικούς τους κανόνες”. Κάτι ξέρουν αυτοί που το λένε φοβούνται ότι θα την πάθουν με την μέθοδο που οργάνωσαν και έριξαν οι ίδιοι πχ τον Μιλόσεβιτς στη Σερβία.

Στα πλαίσια αυτά με αφορμή το παγκόσμιο κοινωνικό φόρουμ στο Πόρτο Αλέγκρε, προέκυψε η αγωνιστική προοπτική από τα ριζοσπαστικά κινήματα, με κοινή τους διακήρυξη, χαρακτηρίζουν το Νταβός και το Πόρτο Αλέγκρε “δυο όψεις του ίδιου καπιταλισμού” και τάσσονται ενάντια σ’ ένα τέτοιο εναγκαλισμό με τα κοινωνικά κινήματα γιατί “θα οδηγήσουν στην απογοήτευση τους λαούς”. Οι προτάσεις που προβάλλονται ως εναλλακτικές λύσεις απέναντι στην παγκοσμιοποίηση του κεφαλαίου, έχουν την στήριξη της σοσιαλδημοκρατίας και του κρατικού καπιταλισμού, με αγώνες, την ελαχιστοποίηση του εισοδήματος, τη μονεταριστική φιλανθρωπία (φόρος Τόμπιν) και την απόσβεση μέρους των χρεών ορισμένων χωρών.

Έτσι η πρόταση των 500 κοινοβουλευτικών του Πόρτο Αλέγκρε“δεν μπορεί παρά να λειτουργήσει στα πλαίσια του καπιταλισμού”

Η Ανεξάρτητη Διεθνής Ομοσπονδία Εργατών ΑΙΤ, με την στήριξη αναρχοσυνδικαλιστικών ομάδων της Βραζιλίας και των Ισπανών Εργασιακή Αναρχία, ακτιβιστές της εργατικής αυτονομίας διατυπώνουν την θέση τους. “Δεν θέλουμε την αναδιανομή μέρους της πίτας, θέλουμε όλη την πίτα με τον σοσιαλισμό και την αναρχία”.

Παράλληλα εφιστούν τον κίνδυνο μετάλλαξης των κοινωνικών κινημάτων σε ένα θεαματικό προσχηματικό αντικαπιταλιστικό κίνημα, μέσα από την χειραγώγηση του από τους “εξευγενισμένους επαγγελματίες”.

Είναι γνωστό ότι στο Πόρτο Αλέγκρε, δεν ήταν όλοι οι συμμετέχοντες ίδιοι και δεύτερον αρκετά αντικαπιταλιστικά κινήματα που συμμετείχαν, έβγαλαν την δική τους ανακοίνωση. Η ανακοίνωση αυτή δεν προβλήθηκε από τα ΜΜΕ που είχαν αναλάβει το πλασάρισμα των προτάσεων της συναίνεσης και της ενσωμάτωσης στο σύστημα.

Ήδη πολλά ακούγονται και γράφονται για τους χρηματοδότες κάποιων “αντικαπιταλιστικών” και “οικολογικών” οργανώσεων. Αυτό ίσως ήθελαν να πουν στο Νταβός ο Ζαν Μαρί Μεσιέρ του ομίλου Vivends όταν είπε “το κίνημα κατά της παγκοσμιοποίησης που άρχισε από το Σιάτλ είναι κάτι παραπάνω από θεμιτό, εμείς οι εταιρείες οφείλουμε να ζητήσουμε το διάλογο για μια κατάσταση που μπορεί να καταντήσει ανεξέλεγκτη” συμπληρώνοντας ο πρόεδρος της Sheel έδειξε την κατεύθυνση “Να προσεγγίσουμε και ότι συμβαίνει έξω από τα γραφεία μας”

Οι αρχιερείς της παγκοσμιοποίησης για την προστασία τους αποφάσισαν για τις επόμενες συνόδους τους, να γίνουν εκεί που νομίζουν ότι δεν θα τους φθάνει κανένα κίνημα και κανένας ακτιβιστής. Έτσι ο παγκόσμιος Οργανισμός Εμπορίου το Νοέμβρη 2001 θα συνεδριάσει στην πρωτεύουσα του Κατάρ Ντόχα, ή στα βραχώδη όρη του Καναδά, ενώ η σύνοδος του G8 τον Ιούλιο 2001 έγινε στην Γένοβα μέσα σ’ ένα κρουαζιερόπλιο.

Οπου και να πάνε όμως τα αντικαπιταλιστικά κινήματα, οι εργαζόμενοι και η νεολαία θα είναι μπροστά τους, απεναντί τους κόντρα στην πολιτική τους.

Το πρόγραμμα των εκδηλώσεων στην Γένοβα από 14-22 Ιουλίου, είχε κορύφωση το τριήμερο 19-21 Ιούλη. Στις 19 για την νομιμοποίηση όλων των μεταναστών. Στις 20 περικύκλωση του λιμανιού ώστε να εμποδιστεί η έναρξη της συνάντησης του G8. Στις 21 η μεγάλη διαδήλωση των συνδικάτων.

“Ελπίζουμε ότι με αφορμή την σύνοδο του G8 όλες οι δυνάμεις που μάχονται ενάντια στην ιμπεριαλιστική παγκοσμιοποίηση θα είναι ενωμένες στους δρόμους, όπως συνέβη και στο Σιάτλ.” έλεγε το κάλεσμα των διοργανωτών, που διαδήλωσαν ενάντια στο G8 με συνθήματα:

“Κάτω ο ιμπεριαλισμός. Η επανάσταση είναι αναγκαία.”

“Είστε 8 είμαστε χιλιάδες”

Στοιχεία από ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ 4-2-2001

ΠΡΙΝ 13-4-2001

2-9-2001

Φασάκης Σταύρος

Αν. Οργαν. Γραμ. ΠΕΤ-ΟΤΕ