Έφοδος-μυστήριο του ΣΔΟΕ στην ΕΛΜΕ Πειραιά.
Οι συνδικαλιστές δηλώνουν ότι δεν έχουν τίποτα απολύτως να κρύψουν και κάνουν λόγο για απόπειρα τρομοκράτησης και ελέγχου του συνδικαλιστικού κινήματος, η οποία δεν θα μείνει αναπάντητη.
Είναι στ’ αλήθεια πρωτάκουστο ένα μη κερδοσκοπικό, πρωτοβάθμιο σωματείο καθηγητών, με συνδρομές των μελών του 5-10 ευρώ τον χρόνο, πασίγνωστο για τους αγώνες του, το οποίο δεν έχει υπαλλήλους, δεν έχει εμπορική δραστηριότητα, δεν μισθώνει κτίριο, δεν έχει καμία οικονομική συναλλαγή με το κράτος, να μπαίνει στο στόχαστρο των κρατικών μηχανισμών.
Ειδικά σε μια χρονική περίοδο όπου το ΣΔΟΕ διεξάγει πολύ σοβαρούς ελέγχους σε υποθέσεις ξεπλύματος μαύρου χρήματος, υψηλής φοροδιαφυγής και μεγάλων κυκλωμάτων, είναι απορίας άξιο γιατί κάποιοι εισαγγελικοί κύκλοι δείχνουν τέτοια σπουδή για τα οικονομικά στοιχεία ενός σωματείου, απασχολώντας παράλληλα και προανακριτικούς υπαλλήλους.
Κατάσχεση υπολογιστή
Η αρχή έγινε την Τρίτη, όταν κατά τη διάρκεια σύσκεψης στα γραφεία της ΕΛΜΕ στον Πειραιά, κλιμάκιο του ΣΔΟΕ μπήκε στον χώρο ζητώντας τα οικονομικά στοιχεία των τελευταίων δέκα χρόνων (απολογισμούς, προϋπολογισμούς), πρακτικά συνεδριάσεων Δ.Σ. και γενικών συνελεύσεων, αφήνοντας παράλληλα και αιχμές για το γεγονός ότι το σωματείο δεν είχε ΑΦΜ.
Μέσα σε όλα ζητήθηκε να γνωστοποιηθούν τα ονόματα των καθηγητών που έχουν πάρει υλική βοήθεια από το ταμείο αλληλοβοήθειας της ΕΛΜΕ (προβλέπεται στο καταστατικό) και αν επέστρεψαν τα χρήματα αυτά.
Οι συνδικαλιστές αντέδρασαν, δεν έδωσαν στοιχεία και την επόμενη μέρα οι ελεγκτές επέστρεψαν και κατάσχεσαν τον υπολογιστή του σωματείου και ένα βιβλιάριο τράπεζας.
«Εξω το κράτος από τα σωματεία. Κάτω τα χέρια από τα συνδικάτα» φώναζαν χθες το πρωί έξω από τα δικαστήρια Πειραιά οι εκπαιδευτικοί οι οποίοι πραγματοποίησαν παράσταση διαμαρτυρίας. Από την πλευρά της η προϊσταμένη της Εισαγγελίας Πρωτοδικών Πειραιά απέφυγε να δώσει συγκεκριμένη απάντηση στα ερωτήματα των διαδηλωτών.
«Δεν θα τους κάνουμε τη χάρη, δεν θα απολογηθούμε σε κανέναν γιατί προσφέρουμε υλική βοήθεια σε εξαθλιωμένους από την αντιλαϊκή πολιτική συναδέλφους μας», υπογράμμισε ο Ηλίας Πατίδης, πρόεδρος της ΕΛΜΕ Πειραιά.
«Ποτέ δεν έχει υπάρξει οποιαδήποτε αμφισβήτηση για τα οικονομικά του σωματείου. Η απόπειρα οικονομικού ελέγχου συνεπάγεται και προσπάθεια πολιτικού ελέγχου του σωματείου και προσπάθεια ένταξης του συνδικαλισμού υπό τη σκέπη του κράτους. Δεν πρόκειται να το ανεχθούμε, γιατί έτσι ανοίγει ένας πολύ επικίνδυνος δρόμος» δηλώνει στην «Εφ.Συν.» ο εκπαιδευτικός και μέλος του σωματείου, Παναγιώτης Χουντής.
ΕΛΜΕ, ΑΔΕΔΥ
Σε ανακοίνωσή της η ΕΛΜΕ Πειραιά επισημαίνει: «Τι κρύβεται, ποιοι είναι πίσω από αυτή την κίνηση, ποια συμφέροντα και το τι επιδιώκουν δεν είναι δύσκολο να τα φανταστούμε. Σε κάθε περίπτωση εμείς δηλώνουμε ότι τίποτα δεν έχουμε να φοβηθούμε, τίποτα δεν θα εμποδίσει, τίποτα δεν θα σταματήσει τη δράση και τους αγώνες του σωματείου μας, κανένας ελεγκτικός ή κατασταλτικός μηχανισμός του κράτους και των κυβερνήσεων. Τίποτα δεν έχουμε να κρύψουμε, οι δράσεις και οι αποφάσεις μας είναι γνωστές τόσο στους εκπαιδευτικούς του Πειραιά όσο και στην κοινωνία του Πειραιά».
Για πρωτοφανή ενέργεια στα συνδικαλιστικά χρονικά, που θυμίζει άλλες εποχές, έκανε λόγο σε ανακοίνωσή της η ΑΔΕΔΥ, προσθέτοντας πως «αποτελεί πρόκληση η Εισαγγελία Πρωτοδικών Πειραιά και το ΣΔΟΕ να κυνηγούν με ανύπαρκτες κατηγορίες την ΕΛΜΕ Πειραιά (με πρόσχημα μια ανυπόστατη καταγγελία), την ώρα που στον Πειραιά δραστηριοποιούνται επιχειρηματικά μεγαθήρια που έχουν αναγάγει σε επιστήμη τη φοροδιαφυγή (με τις πλάτες των κυβερνήσεων) και το ξεζούμισμα των εργαζομένων».
Την ίδια ώρα πληθαίνουν οι ανακοινώσεις καταδίκης του περιστατικού από εργατικά σωματεία, συλλόγους εκπαιδευτικών και φορείς που συμπαραστέκονται στη συνδικαλιστική οργάνωση των εκπαιδευτικών. Το γεγονός καταγγέλλουν μεταξύ άλλων το Εργατικό Κέντρο Πειραιά, η Α΄ ΕΛΜΕ Θεσσαλονίκης, τα ναυτεργατικά σωματεία ΠΕΜΕΝ, «ΣΤΕΦΕΝΣΩΝ», ΠΕΕΜΑΓΕΝ, ΠΕΣ/ΝΑΤ, η Λαϊκή Επιτροπή Κερατσινίου – Δραπετσώνας και η ΠΕΝΕΝ.
Η ΕΛΜΕ Πειραιά θα παραχωρήσει συνέντευξη Τύπου τη Δευτέρα 5 Νοεμβρίου στις 14.00 στα γραφεία της, Μαυρομιχάλη 14, στον Πειραιά.
Συνδικάτα και κράτος
Του Αρι Καζάκου*
Η ενέργεια της εισαγγελικής αρχής ξενίζει, το λιγότερο. Σε έλεγχο της δημόσιας αρχής υπόκειται βέβαια κάθε νομικό και φυσικό πρόσωπο. Οταν ωστόσο πρόκειται για συνδικαλιστική οργάνωση, η υπερ-νομοθετική προστασία της συνδικαλιστικής δράσης επιβάλλει, μεταξύ άλλων, αυστηρή τήρηση της αρχής της αναλογικότητας σε οποιαδήποτε επέμβαση της δημόσιας αρχής, ιδίως σε ό,τι αφορά την εσωτερική λειτουργία της οργάνωσης. Αρκεί εδώ η αναφορά στους εθνικούς κανόνες των άρθρων 23 παρ. 1 και 2 του Συντάγματος αλλά και του κοινού νόμου 1264/82, του άρθρου 14 παρ. 1 και 2 του συνδικαλιστικού νόμου.
Επομένως, αφού διευκρινιστούν οι λόγοι για την εισαγγελική εντολή, η ελέγχουσα αρχή υποχρεούται να εξηγήσει ποιοι συγκεκριμένοι λόγοι δικαιολογούν τις συγκεκριμένες ενέργειές της και ιδίως την κατάσχεση του Η/Υ και ενός βιβλιαρίου τραπέζης της οργάνωσης. Και πάντως η ελέγχουσα αρχή είναι υπόλογη, μεταξύ άλλων, για βαριά προσβολή ευαίσθητων προσωπικών δεδομένων των μελών της οργάνωσης που κατά πάσα βεβαιότητα περιλαμβάνονται στα αρχεία του Η/Υ (μητρώο μελών, πρακτικά Γενικών Συνελεύσεων και Διοικητικού Συμβουλίου), όπως είναι ακριβώς η ιδιότητά τους ως μελών του συνδικάτου. Θα πρέπει να σημειωθεί ακόμη ότι ναι μεν οι συνδικαλιστικές οργανώσεις πρέπει να διαθέτουν ΑΦΜ, ωστόσο ο νόμος και το καταστατικό τους απαγορεύει κάθε κερδοσκοπική δραστηριότητα (άρθρο 4 παρ. 1 και 2 ν. 1264/82).
Ακατανόητη είναι και η απαίτηση της δημόσιας αρχής να της δοθούν στοιχεία για το ποια μέλη της οργάνωσης έχουν πάρει υλική βοήθεια από το ταμείο αλληλοβοήθειας της ΕΛΜΕ και αν επέστρεψαν τα χρήματα αυτά. Ας σημειωθεί ότι η υλική βοήθεια προς τα μέλη της ΕΛΜΕ προβλέπεται στο καταστατικό της, πρόνοια που ρητά επιτρέπει και ο νόμος. Σύμφωνα με το άρθρο 4 παρ. 2 ν. 1264/82, είναι νόμιμη η δημιουργία από τις συνδικαλιστικές οργανώσεις ειδικών κεφαλαίων «για την εξυπηρέτηση ορισμένων εκτάκτων σκοπών αλληλεγγύης και αλληλοβοήθειας των μελών τους». Είτε πρόκειται για φορολογικό έλεγχο είτε για έλεγχο για τη διερεύνηση τυχόν τέλεσης άλλων, συναφών αξιόποινων πράξεων, η ενέργεια της Εισαγγελίας Πειραιά υπερβαίνει προφανώς κάθε μέτρο. Η ενέργεια της Εισαγγελίας Πειραιά δεν ήταν αναγκαία και, το χειρότερο, αποτελεί βαριά προσβολή της συνδικαλιστικής ελευθερίας και των ευαίσθητων προσωπικών δεδομένων των μελών της οργάνωσης, εδώ της ιδιότητάς τους ως μελών της ΕΛΜΕ Πειραιά.
*Ομότιμος καθηγητής Εργατικού Δικαίου στη Νομική Σχολή του ΑΠΘ
ΠΗΓΗ: https://www.efsyn.gr